Βαγγέλης Θέος

Όταν σε μια μικρή πόλη της Ολλανδίας (UTRECHT - Ουτρέχτη) οι αξιωματούχοι της πόλης, δημοτικοί σύμβουλοι, Δήμαρχος και λοιποί αποκάλυψαν το πρώτο τμήμα του μεγαλύτερου γκαράζ για στάθμευση ποδηλάτων στον κόσμο, στα τέλη του περασμένου μήνα, ο ενθουσιασμός και η χαρά ήταν πολύ σύντομη. Οι 6000 θέσεις πάρκινγκ ποδηλάτου γέμισαν γρήγορα και οι πολεοδόμοι επικεντρώθηκαν αμέσως στα επόμενα βήματα, σχεδιάζοντας ακόμη περισσότερα τέτοια σημεία και ταυτόχρονα ξεκίνησαν να χτίζουν άμε

Μερικές φορές ξυπνάω το πρωί και αισθάνομαι πως θα ήθελα να μείνω για λίγο ακόμη στο κρεβάτι, αλλά όταν τελικά σηκώνομαι και κοιτάω το ποδήλατο νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει και ετοιμάζομαι να ζήσω μία νέα περιπέτεια Το ποδήλατό, μου δίνει αυτοπεποίθηση ότι μπορώ να διαλέξω και να ακολουθήσω οποιοδήποτε δρόμο και μονοπάτι στη ζωή μου επιλέξω Το ταξίδι μαζί του, μου δίνει δύναμη, τόλμη και αποφασιστικότητα Μετατρέπω την ενέργεια που νιώθω σε κίνηση και την κίνηση σε απόλαυση

Τις προάλλες διάβασα ένα άρθρο που υποστήριζε πως σκοπός της ζωής μας δεν είναι να είμαστε ευτυχισμένοι αλλά να νιώθουμε χρήσιμοι. Η επιχειρηματολογία που χρησιμοποίησε δεν με έπεισε στην αρχή και όσο το έψαχνα τόσο πιο πολύ απομακρυνόμουν από αυτό το συμπέρασμα μέχρι που κοίταξα μέσα μου. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το άρθρο για το οποίο αναφέρομαι μπορείτε να το βρείτε εδώ. Σύμφωνα με αυτό και χωρίς να το αναλύει ιδιαίτερα καταλήγει πως η ευτυχία δεν μπορεί

Πολλά από τα στοιχεία που παραθέτουμε προέρχονται από ένα άρθρο του Bill McKibben (August 15, 2016- international affairs science), αλλά και από άλλες πηγές που τις παραθέτουμε μέσα στο κείμενο και προσωπικές απόψεις. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε και στη σελίδα μου εδώ. Στο Βορρά αυτό το καλοκαίρι, μια σφοδρή επίθεση βρίσκεται σε εξέλιξη. Εχθρικές δυνάμεις έχουν καταλάβει τεράστιες εκτάσεις εδαφών και κάθε εβδομάδα που περνάει χάνουμε 22 χιλιάδες τετραγωνικά μίλια εκτά

Κάπου στην Αμερική – που αλλού; κάθε Παρασκευή σε ένα μέρος που το λένε Westmeath μαζεύονται ορδές ανθρώπων για να περάσουν ένα τριήμερο αποκομμένοι από τον ψηφιακό τους κόσμο και να ζήσουν έναν τρόπο ζωής που δεν εξαρτάται απόλυτα από τα κινητά τους, τις ταμπλέτες και τους προσωπικούς τους υπολογιστές. Η ζήτηση είναι μεγάλη και όχι μόνο από επαγγελματίες και οικογένειες. Κάτι τέτοιο δεν θα είχε νόημα πριν 2 δεκαετίες, όταν η έννοια του «Διαδικτύου» ήταν αντιληπτή από ένα μι

Ίσως το σημαντικότερο που όλοι μας πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πριν ξεκινήσουμε να ζούμε, είναι το γεγονός ότι κάποια στιγμή η ζωή απλά σταματάει. Τουλάχιστον με την έννοια που την καταλαβαίνουμε αυτή τη στιγμή. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξα καθώς καθόμουν για πολλοστοί φορά στο αεροπλάνο περιτριγυρισμένος από ξένους Παρακολουθώντας την καμπυλότητα τη γης καθώς ο ήλιος δύει στην άκρη του ουρανού. Ήταν πραγματικά πολύ όμορφο. Αλλά όχι αρκετά όμορφο για να εκτοπίσει ένα φόβο

Μια ερώτηση να κάνω. Θυμάσαι πότε έκανες κάτι για πρώτη φορά; Μήπως ήταν χθες; Τη προηγούμενη εβδομάδα; Τα Χριστούγεννα ίσως; Πριν 3 χρόνια; Καλά εάν δε θυμάσαι δε πειράζει, σκέψου αυτό που μπορείς να κάνεις τώρα και έλα να ζήσεις μαζί μας κάτι ξεχωριστώ. Για παράδειγμα, τα παιδιά από τη Δίοδο μπορούν να σας πουν ότι έζησαν κάτι όμορφο, κάτι μοναδικό και ξεχωριστώ πριν λίγες μέρες. Για τους περισσότερους ήταν η πρώτη φορά που έκαναν καγιάκ, χρησιμοποιώντας το σώμα τους όπως δ

Κάθε γονέας θέλει να μεγαλώσει τα παιδιά του με τρόπο που θα τα προετοιμάσει να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής επιτυχημένα και να εκπληρώσουν τα όνειρά τους, ζώντας μία ευτυχισμένη και καλή ζωή. «Προσπαθώ να είμαι ο καλύτερος πατέρας στον κόσμο» Στη συνέχεια όμως, η πραγματικότητα της ζωής έρχεται και μας χτυπά κατά κούτελα. Πολλοί άνθρωποι, όπως και εγώ, γινόμαστε λίγο χαλαροί, τεμπελιάζουμε και παρότι ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε πολλές φορές δεν τα τηρούμε. Σίγουρα