Είστε ενθουσιασμένοι για να ζήσετε το αύριο;
Όταν πηγαίνετε στο κρεβάτι τη νύχτα, είστε ενθουσιασμένοι για να ξυπνήσει το επόμενο πρωί; Υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να περιμένει και ανυπομονείτε να το κάνετε;
Υπάρχουν περίοδοι στη ζωή κάθε ανθρώπου που για πολλές νύχτες, εβδομάδες, μήνες ακόμη και χρόνια που η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι αρνητική. Ξυπνάμε, βαριεστημένα για να ζήσουμε ακόμη μία μέρα σαν τη προηγούμενη. Μια ακόμη μέρα που θα φύγει και θα περάσει μέσα από τα μάτια μας όπως μια αδιάφορη ανθρώπινη φιγούρα στο δρόμο.
Είναι ακριβώς το αντίθετο από τις μέρες εκείνες που θυμόμαστε για πάντα. Την ημέρα εκείνη που γνώρισες τον άνθρωπο της ζωής σου. Την πρώτη φορά που πήρες αγκαλιά το νεογέννητο βρέφος σου, όταν έγινες νονός ή παντρεύτηκες, την πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο ή στη δουλειά σου, αλλά ίσως και πιο δραματικές εμπειρίες που ίσως να προτιμούσατε να ξεχάσετε και όντως ο χρόνος βοηθάει εάν το επιθυμείτε να της αφήσετε πίσω.
Οι παραπάνω μέρες συνήθως είναι ευχάριστες με μικρές εξαιρέσεις, αλλά οι περισσότερες μέρες είναι απλά αδιάφορες. Το γνωρίζεται αυτό το συναίσθημα! Κοιτάς πίσω και ο χρόνος έχει περάσει χωρίς να το έχεις καταλάβει. Στην αρχή δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τις μέρες μεταξύ τους και σιγά σιγά ούτε και τις εβδομάδες και τους μήνες. Το τρομακτικό σε αυτό είναι πως μετά από λίγο καιρό δεν μας ενοχλεί. Κοιτάμε το παρόν και σκεφτόμαστε το παρελθόν νωχελικά και απλά το δεχόμαστε και συμβιβαζόμαστε πως έτσι είναι η ζωή.
Και ξαφνικά έρχεται η ώρα που συνειδητοποιείς πως δεν σου μένει και πολύ καιρός ακόμη σε αυτό τον κόσμο και αναρωτιέσαι
Τι έχω κάνει στη ζωή μου – Που πήγε όλος αυτός ο χρόνος που απλόχερα μου δόθηκε;
Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι υποτιμούν την αξία της ζωής. Κατά καιρούς το έχουμε κάνει όλοι είτε από αφέλεια και απλά κάνουμε ότι μας αρέσει όταν είμαστε μικροί είτε επειδή μας καταπλακώνουν ένα σωρό υποχρεώσεις και δεν βρίσκουμε χρόνο για τίποτα άλλο. Σίγουρα όταν είσαι υπεύθυνος για άλλους ανθρώπους ή σε πιέζουν προθεσμίες είναι δύσκολο να αφοσιωθείς σε άλλα πράγματα στη ζωή σου και πριν το καταλάβεις αυτά κυριεύουν όλοι την ζωή σου και σκοπός σου γίνεται η ικανοποίησή τους.
Όταν κοιτάω πίσω το χρόνο, τότε που φοιτούσα στο πανεπιστήμιο μοιάζει η όλη εμπειρία σαν 2 ξεχωριστά χρονικά διαστήματα από τα οποία λίγα πλέον θυμάμαι. Το πρώτο διάστημα ήταν απλά υπέροχο που περνούσα φανταστικά κάνοντας τα γούστα μου και βγαίνοντας έξω με φίλους και διασκεδάζαμε μέχρι τελικής πτώσης. Το δεύτερο ήταν πιο πιεστικό που έτρεχα να προλάβω τη μία προθεσμία μετά την άλλη για να παραδίδω εργασίες, να μελετάω για τις εξετάσεις και να δουλεύω ολόκληρα 24ωρα μερικές φορές για να βγάζω κάποια έξτρα χρήματα που με βοηθούσαν να υπερκαλύπτω τις ανάγκες μου ως φοιτητής. Εάν ενόσω αυτά τα δύο διαστήματα είναι σαν να έζησα ως φοιτητής το πολύ 2 εξάμηνα αλλά η αλήθεια είναι πως σπούδαζα για περισσότερο από 5 χρόνια κάνοντας ένα πτυχίο και δύο μεταπτυχιακά. Στο τέλος όμως είναι πολύ λιγότερα αυτά που μένουν πίσω σου ως ανάμνηση.
Τελειώνοντας το πανεπιστήμιο πήγα στρατό, δούλεψα σε διάφορες δουλειές, παντρεύτηκα, έκανα οικογένεια όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι. Κοιτώντας πίσω φαίνεται πως ο καιρός πέρασε τόσο γρήγορα παρότι δεν μπορώ να παραπονεθώ η ζωή μου ήταν γεμάτη εκπλήξεις και περιπέτειες μέχρι τώρα. Αναρωτιέμαι λοιπόν πως αντί να θυμάμαι συγκεκριμένες μέρες και αυτές αθροίζοντάς τες να γεμίζουν τις αναμνήσεις μου αυτό που έμεινε στο τέλος είναι κομμάτια από μήνες ή ολόκληρα χρόνια (1 χρόνος στρατός, 6 μήνες δουλειά στο Δημόκριτο, 24 μήνες καθηγητής σε ΙΕΚ, 12 χρόνια σχέση, 6 χρόνια πατέρας κτλ.) που αυτές στην ουσία είναι που φτιάχνουν το παρελθόν και τις αναμνήσεις μου και σχηματίζουν το παζλ για το ποιος είμαι. Σίγουρα θυμάσαι κάποιες ξεχωριστές μέρες όλα αυτά τα χρόνια αλλά η μία μέρα με την άλλη μπορεί να απέχουν ολόκληρα χρόνια μεταξύ τους. Χρόνια, καλά διαβάσατε – ολόκληρα Χρόνια μεταξύ τους – λες και τίποτα ιδιαίτερο να μη συνέβη στο ενδιάμεσο.
Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί να συμβαίνει αυτό και πως μπορούμε να το κάνουμε να αλλάξει. Απάντηση σε αυτό ίσως να δίνει ο στωικός φιλόσοφος – Σενέκας, ο οποίος έζησε πριν 2 χιλιάδες χρόνια περίπου και είχε πει –
“Ξεκινήστε άμεσα να ζείτε και να σκέφτεστε την κάθε μέρα σαν μία ξεχωριστή ζωή”.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν αντιμετωπίζουν την κάθε μέρα ως μια ξεχωριστή ζωή καθόλου. Ξυπνάμε, πίνουμε τον καφέ ή τσάι, φροντίζουμε για την οικογένειά μας, πάμε στη δουλειά, βγάζουμε χρήματα (όσοι είναι τυχεροί πλέον), κάνουμε τα ψώνια μας, απολαμβάνουμε ένα ποτό, παρακολουθούμε τις χαζομάρες μας στην τηλεόραση, και πάμε για ύπνο.
Πάνω κάτω αυτά ή κάτι παραπλήσιο. - Την επόμενη μέρα ξυπνάμε και επαναλαμβάνουμε ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο.
Ξέρετε την παροιμία? Η ποικιλία είναι το αλατοπίπερο της ζωής? Είμαι βέβαιος ότι το ξέρετε. Αλλά γιατί δεν το κάνετε;
Θα τρώγατε το ίδιο φαγητό κάθε μέρα της ζωής σας; Κανένας μας δεν το κάνει αυτό. Τη μια μέρα τρώτε τα γεμιστά της μαμάς, την άλλη το σουβλάκι του Θόδωρα, που και που τρώτε και κάνα βρώμικο που σας κάνει να εκτιμάται τη σπιτική κουζίνα και κάποιες φορές ίσως κάτι πιο ιδιαίτερο. Ακόμη και εάν τρώτε το ίδιο φαγητό πολλές φορές που και που δοκιμάζετε να κάνετε κάτι διαφορετικό αλλάζοντας τα υλικά ή μπαχαρικά που χρησιμοποιείται.
Γιατί λοιπόν δεν κάνουμε και κάτι αντίστοιχο με τη ζωή μας;
Εάν δεν είστε ενθουσιασμένοι. Βρείτε τρόπο να έχετε ένα λόγο να είστε ενθουσιασμένοι για την επόμενη μέρα που ξημερώνει.
Μην κρύβεστε πίσω από τη μιζέρια. Η ποικιλία είναι πολλές φορές απλή υπόθεση και όσο κλισέ και εάν ακούγετε είναι αλήθεια πως τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν.
Θυμάμαι όταν δούλευα σε εργοστάσια στη Αγγλία κάνοντας τις πιο βαρετές δουλειές αλλά συγχρόνως δύσκολες και ανθυγιεινές, συζητούσα με τους συναδέλφους μου εκεί που με ενθουσιασμό μου μίλαγαν για τη χώρα μου και με ρωτούσαν τι κάνω εγώ εκεί; Πολλοί από αυτούς δουλεύαν σε τέτοιες δουλειές έντεκα και πλέον μήνες το χρόνο για να έρθουν να περάσουν 1 και 2 εβδομάδες στη χώρα μας, κάνοντας μπάνιο στα καταγάλανα νερά του τόπου μας. Ερχόντουσαν να δουν τα αρχαία και το πολιτισμό, να φάνε τις νοστιμιές μας και να δουν χαμογελαστούς ανθρώπους να τους καλοδέχονται. Ναι υπάρχουν ακόμη τέτοιοι άνθρωποι στο τόπο μας παρά τα προβλήματα που όλοι ενδεχομένως έχουμε.
Κάθε μέρα, διαλέξτε κάτι που θέλετε να απολαύσετε. Μια μέρα, μπορείτε να απολαύσετε τη βροχή, την άλλη μέρα, μπορείτε να απολαύσετε το ηλιοβασίλεμα. Ή τι θα λέγατε να ξυπνήσετε ετοιμάζοντας το αγαπημένο σας πρωινό αύριο για εσάς και τον άνθρωπό σας; Απλά ρίχνω ιδέες εδώ και δεν έχω σκοπό να σας πείσω για να κάνετε κάτι συγκεκριμένο. Φαντάζομαι πως μόνοι σας θα πρέπει να βρίσκεται κάτι γιατί το τι σας ενθουσιάζει είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Απλά μην νομίζετε πως κάθε μέρα πρέπει να κάνετε κάτι εξαιρετικά σπάνιο και ξεχωριστό. Μικρά πράγματα πολλές φορές αρκούνε και δεν απαιτούν και ιδιαίτερες προετημασίες.
Ενθουσιαστείτε για την ζωή. Μάθετε νέες δεξιότητες, διαβάστε για νέους πολιτισμούς, αφιερώστε λίγο χρόνο για το σώμα σας, μάθετε δυο – τρεις νέες λέξεις την ημέρα σε μια ξένη γλώσσα. Ενεργοποιήστε τα μικρά πράγματα στη ζωή σας και όλα αυτά θα κάνουν τη ζωή να φαίνεται ενδιαφέρουσα και πιο μεγάλη.
Αυτές τις μέρες, είμαι ευτυχής που ο χρόνος δεν περνάει έτσι απλά. Αδράζω την ημέρα και δεν την αφήνω να περάσει έτσι απλά. Αντιμετωπίζω κάθε μέρα ως ξεχωριστή ζωή και κάθε βράδυ ανυπομονώ για την επόμενη που έρχεται. Και κάθε μέρα είμαι ένα διαφορετικό πρόσωπο. Λίγο πιο δυνατός, μορφωμένος, και διαφορετικός από την προηγούμενη μέρα.
Αν θέλετε να απολαύσετε τη ζωή, θα πρέπει να το κάνετε να συμβεί και εσείς. Μια καλή ζωή δεν θα έρθει χωρίς και εσείς να αλλάξετε. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει και αναρωτιούνται «Γιατί είναι τόσο χάλια η ζωή;" Λοιπόν, αν θέλετε μια καλή ζωή, θα πρέπει να το κάνετε να συμβεί. Κανείς δεν πρόκειται να το κάνει για εσάς.
Όταν πάτε στο κρεβάτι, ρωτήστε τον εαυτό σας:
Είμαι ενθουσιασμένος για το αύριο;
• Αν η απάντηση είναι όχι πολλές μέρες στη σειρά, ήρθε η ώρα να κάνετε κάτι για αυτό.
• Αν η απάντηση είναι όχι, κάποιες φορές, ίσως να είχατε μία ατυχία ή μία κακιά μέρα, μην ανησυχείτε θα συμβαίνει ότι και να κάνετε.
• Αν η απάντηση είναι ναι, κοιμηθείτε με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σας, και ξυπνήστε με χαρά και ενθουσιασμό την επόμενη το πρωί.
Κάποιες μικρές αλλαγές στη ζωή μας είναι καλοδεχούμενες και που και που ίσως να χρειάζονται και μεγαλύτερες εάν για πολύ καιρό η ζωή μας είναι σε αδιέξοδο αλλά πρέπει να σκεφτόμαστε και πρακτικά. Όλοι μας έχουμε ευθύνες, ανθρώπους που φροντίζουμε ή αγαπάμε, λογαριασμούς να πληρώσουμε και ένα σωρό άλλα. Οπότε δεν μιλάμε να ανεβείτε στο πρώτο αεροπλάνο για Μαλβίδες εάν η ζωή σου είναι χάλια, αλλά μπορείτε να κάνετε μικρά πραγματάκια που θα κάνει τη ζωή σας κάθε μέρα να σας φαίνεται έστω και λίγο ξεχωριστή και διαφορετική από τη προηγούμενη μέρα.
Κάντε το λοιπόν!